دوره پرورش، که معمولا به عنوان بازه زمانی از جایگذاری جوجه تا ۱۴ روزگی در نظر گرفته میشود، احتمالا مهم ترین زمان در زندگی یک پرنده است. این دوره بسیار حساس است، چرا که پرنده از یک سیستم ناپایدار تنظیم دمای بدن به سیستمی بالغ و کامل در حال گذار است. زنده ماندن جوجه تازه از تخم درآمده تا حد زیادی به این وابسته است که این گذار از دستگاه جوجه کشی به محیط مزرعه چقدر سریع و کارآمد انجام شود. در هیچ زمان دیگری از زندگی گله، نقش کارکنان خدماتی و تولیدکنندگان تا این اندازه مهم نیست. اشتباهاتی که در این دوره حساس رخ دهد، ممکن است جبران ناپذیر باشند و عملکرد گله را در کل طول عمرش به طور منفی تحت تأثیر قرار دهند.

درک تغییرات فیزیولوژیکی که در جوجه ، طی دو هفته اول زندگی رخ میدهد، اهمیت این مرحله رشدی را بهتر نمایان میسازد.
این تغییرات شامل رشد و تکامل سیستم های زیر است:
سیستم ایمنی
ایمنی غیرفعال(immunity Passive): به دلیل انتقال آنتیبادیها از مرغ مادر به جوجه از طریق جذب زرده (~۲ تا ۳ هفته)
رخ میدهد.
ایمنی فعال (immunity Active): از طریق واکسیناسیون داخل تخم و واکسیناسیون روز اول، و همچنین تماس با عوامل
بیماریزا در محیط، در حال شکل گیری است.
سیستم گوارشی
رشد سریع اندامهای داخلی مورد نیاز برای گوارش (کبد، روده ها، پانکراس، طحال و بورس).
کارایی تبدیل خوراک و نرخ رشد در این بازه زمانی بیشتر از هر زمان دیگری در زندگی پرنده است.
سیستم اسکلتی
رشد سریع و ضخیم شدن استخوانهای بلند، که برای قدرت پا و متابولیسم مواد معدنی در آینده ضروری است.
تنظیم دمای بدن (Thermoregulation):
جوجه ها تا حدود ۵ روزگی توانایی تنظیم دمای بدن خود را ندارند و این قابلیت تا ۲ هفتگی به طور کامل توسعه نمی یابد.
زنده ماندن جوجه ها به میزان زیادی به فراهم بودن دمای مناسب محیطی توسط پرورش دهنده بستگی دارد.
اشتباهات در مدیریت دوره پرورش میتواند منجر به موارد زیر شود: