مدیریت انرژی جهت پرورش جوجه ها برای رشد بهینه مرغ مادر گوشتی
نور، آب و دما
مدیریت نوردهی
در ۴۸ تا ۷۲ ساعت اول پس از قرارگیری جوجه ها، نوردهی مداوم باید تأمین شود. برای ۷ روز اول، شدت نور ۲۰ تا ۶۰ لوکس
(~۲.۰-۶.۰ کندل) توصیه میشود تا جوجه ها بتوانند به راحتی آب و دان را پیدا کنند. توصیه میشود تمام سالنهای پرورش
کامالً ضد نور بوده و تمام گله تحت شرایط تاریکی مطلق پرورش یابند.
- در ۴ هفته اول، طول روز باید به اندازهای باشد که پرندگان زمان کافی برای مصرف کامل دان داشته باشند.
مدیریت آب
آب به عنوان “عامل نامرئی” در مسائل پرورش جوجه ها شناخته شده و یک ماده مغذی ضروری است که تقریباً بر تمام
عملکردهای فیزیولوژیک تأثیر میگذارد. تأمین دسترسی آسان به آب تمیز و تازه ضروری است تا مصرف دان و رشد پرندگان حفظ
شود. استفاده از آبخوری های کمکی در روزهای اولیه به شدت توصیه میشود و باید به میزان ۱ آبخوری به ازای هر ۱۰۰ جوجه از
روز اول تا ۷ روزگی ارائه شود. ترجیحاً باید از آبخوری های مینیاتوری، آبخوری های آسان پر یا کله قندی یک گالنی مخصوص
جوجه استفاده شود، نه از سینیهای باز. میتوان از فنجانهای متصل به خطوط آبخوری نیپل استفاده کرد، اما برای بهترین نتایج،
این فنجانها باید در ترکیب با آبخوری های آسان پر یا کله قندی مخصوص جوجه استفاده شوند تا مصرف آب به حداکثر برسد.
آبخوری های کمکی باید در “منطقه آسایش جوجه ها” بین دانخوریها و نزدیک به منابع حرارتی یا هیترها قرار داده شوند و
بهتدریج پس از ۳ تا ۵ روز حذف گردند. دمای آب باید مالیم )~۸۰°فارنهایت یا ۲۶.۷°سیلیسیوس( باشد. استفاده از کاغذهای
تجزیه پذیر نزدیک خطوط آبخوری ثابت کرده است که جوجهها را به سمت آبخوری های نیپلی جذب میکند و باعث میشود
جوجه ها سریعتر پس از قرارگیری از این سیستم استفاده کنند. عالوه بر منبع آب کمکی، جوجهها باید از همان روز اول به سیستم
اصلی آبخوری نیز دسترسی داشته باشند. در صورت تنظیم صحیح فشار آب، فعالسازی نیپلها باید باعث تشکیل یک قطره
کوچک آب در نوک نیپل شود تا کنجکاوی جوجه ها را تحریک کند.
تعداد آبخوری های نیپلی باید به میزان ۱۰ تا ۱۲ پرنده به ازای هر نیپل نصب شود و پرندگان نباید بیش از ۱۰ فوت )۳ متر( برای
دسترسی به آب طی کنند. ارتفاع و فشار آب باید طبق توصیه های سازنده تنظیم شود. بهطور کلی، در ۴۸ تا ۷۲ ساعت اول، ارتفاع
خط نیپلها باید در سطح چشم جوجه ها باشد. از روز چهارم به بعد، خطوط آبخوری باید بهتدریج باال برده شوند تا پرندگان با زاویه
۴۵ درجه آب بنوشند.
از این زمان به بعد، خطوط آبخوری را به تدریج باال ببرید تا پرندگان تا روز دهم به صورت کامالً عمودی آب بنوشند. هنگام
نوشیدن آب، پاهای پرنده باید همیشه صاف روی زمین قرار گیرد.
ارزیابی شرایط بستر
وضعیت بستر شاخصی عالی برای ارزیابی تنظیمات سیستم آبخوری است:
– بستر خیس زیر آبخوری: نشان دهنده پایین بودن بیش از حد آبخوری یا فشار آب بالا است.
– بستر بسیار خشک زیر آبخوری: ممکن است نشان دهنده فشار آب پایین یا ارتفاع زیاد خط نیپل باشد.
لوله های شفاف خطوط آبخوری نیپلی باید همیشه تمیز نگه داشته شوند و تنظیم فشار آب باید به صورت تدریجی انجام شود.
پایش مصرف آب
استفاده از کنتور آب روشی عالی برای سنجش مصرف دان است، زیرا همبستگی بالایی بین مصرف آب و دان وجود دارد.
کنتورهای آب باید هم اندازه با لوله اصلی آب باشند تا دبی کافی تضمین شود. مصرف آب باید هر روز در ساعت مشخصی بررسی شود تا روندهای عملکرد و سلامت گله به بهترین شکل ارزیابی شود. هرگونه تغییر محسوس در مصرف آب باید بررسی شود، زیرا ممکن است نشان دهنده نشت آب، تغییر وضعیت سلامت یا مشکل در دان باشد. کاهش مصرف آب اغلب اولین نشانه بروز مشکل
در گله است.
نسبت مصرف آب به دان
مصرف آب باید تقریباً ۱.۶ تا ۲.۰ برابر وزن مصرف دان در روز در دمای ۷۰ درجه فارنهایت یا ۲۱.۱ درجه سانتی گراد باشد. این مقدار بسته به دمای محیط ، کیفیت دان و سلامت پرندگان متغیر است. نوسانات غیرعادی در مصرف آب باید قبل از هرگونه محدودیت آب بررسی شود. محدود کردن آب نباید به عنوان یک روش استاندارد استفاده شود.
تحقیقات علمی
بر اساس پژوهشهای ویوال و همکاران (۲۰۰۳)، محدودیت ۴۰٪ آب باعث کاهش مصرف دان )از ۵۴۲ گرم به ۳۳۸ گرم(، کاهش وزن بدن (از ۴۷۱ گرم به ۲۹۵ گرم) و افزایش ضریب تبدیل غذایی (از ۱.۲۸ به ۱.۳۷) در ۱۴ روزگی میشود. مصرف آب در ۲۴ ساعت اول باید حدود ۲۴ میلیلیتر (۰.۸ اونس) به ازای هر پرنده باشد.
مدیریت دما
آماده سازی قبل از قرارگیری جوجه ها
قبل از قرار دادن جوجه ها، هیترها و دستگاههای گرمایشی باید به طور منظم بررسی شوند تا از عملکرد صحیح آنها اطمینان حاصل
شود. پیش گرمایش سالن باید ۲۴ تا ۴۸ ساعت قبل از قرارگیری جوجه ها (بسته به شرایط آب وهوایی و سالن) آغاز شود. این کار باعث میشود دمای کف، بستر، آب و هوا در شرایط ایدهآل برای جوجه های تازهوارد باشد.
استفاده از محافظ گرمایشی (Guard Brooder)
استفاده از محافظ گرمایشی برای ۵ تا ۷ روز اول توصیه میشود تا جوجه ها در “منطقه آسایش جوجه” محدود شوند. ارتفاع این محافظها باید ۳۵ تا ۴۶ سانتیمتر (۱۴ تا ۱۸ اینچ) و از جنس توری سیمی با مش ۲.۵ سانتیمتر (۱ اینچ) باشد. محافظها معمولا در طول کامل سالن نصب میشوند و باید پس از روز هفتم برداشته شوند.
حداکثر تراکم پرورش در دوره ابتدایی
تنظیم دمای ایده آل
برای سیستم های گرمایشی مادر مصنوعی:
– دمای ایده آل کف مستقیم زیر مادر مصنوعی باید ۴۰.۵ درجه سانتی گراد درجه سانتی گراد یا ۱۰۵ درجه فارنهایت باشد
(مشابه دمای داخلی بدن مرغ کرچ).
– دمای کف در لبه مادر مصنوعی باید بین ۲۹ تا ۳۲ درجه سانتی گراد (۸۵ تا ۹۰) درجه فارنهایت باشد.
برای سیستمهای گرمایش کل فضای سالن:
– باید حداقل ۳۲ درجه سانتی گراد یا۹۰ درجه سانتی گراد باشد.
نظارت بر رفتار جوجه ها
جوجه ها باید تحت نظر باشند تا از گرم یا سرد شدن بیش از حد آنها جلوگیری شود. جوجه هایی که بیش از حد گرم یا سرد شوند، ممکن است مشکلاتی مانند چسبندگی مدفوع (پاستینگ)، جذب نشدن زرده، استرس و کم آبی را تجربه کنند. برای اطمینان از عملکرد خوب، نظارت دقیق و تنظیم دمای هیترها و تهویه سالن ضروری است.
شاخص دمای مناسب کف:
– اگر پای جوجه ها سرد است، سیستم گرمایش و دمای بستر باید مجدداً بررسی شود.
– اگر پای جوجه ها گرم و راحت است، آنها باید به طور فعال در منطقه گرمایشی حرکت کنند.
پروفایل دمای محیط پرورش برای گلههای مادر 500 Cobb
نکته: این دماها برای حفظ شرایط ایدهآل پرورش جوجه های 500 Cobb طراحی شدهاند. نظارت مداوم و تنظیم دقیق دما بر
اساس رفتار جوجه ها (پراکندگی یکنواخت، فعالیت طبیعی و مصرف آب و دان) ضروری است.
مدیریت دمای داخلی بدن جوجه
دمای داخلی جوجه باید به عنوان معیاری برای ارزیابی صحت مدیریت دمای محیط استفاده شود.
این دما را می توان با استفاده از تب سنج گوش کودکان اندازه گیری کرد.
دستورالعمل های دمای داخلی جوجه:
- دمای داخلی جوجه تازه هچ شده باید بین ۴۰-۴۱ سانتی گراد یا ۱۰۴-۱۰۶ درجه سانتی گراد باشد و در ۵ روز اول به ۴۱-۴۲ درجه سانی گراد یا ۱۰۶-۱۰۸ درجعه سانتی گراد افزایش یابد.2.
- دمای داخلی بالاتر از ۴۱ درجه سانتی گراد یا ۱۰۶ درجه فارنهایت منجر به له له زدن جوجه می شود.
- دمای داخلی کمتر از ۴۰ درجه سانتی گراد یا ۱۰۴ درجه فارنهایت نشان دهنده سرد بودن جوجه است.
- جوجه های در آسایش از طریق سوراخ های بینی نفس می کشند و در ۲۴ ساعت اول حدود ۱-۲ گرم رطوبت از دست می دهند.
- زرده نیز حاوی ۱-۲ گرم رطوبت است، بنابراین جوجه ها اگرچه وزن کم میکنند، اما دچار کم آبی نمی شوند.
- اگر جوجه ها شروع به له له زدن کنند، ممکن است ۵-۱۰ گرم رطوبت در ۲۴ ساعت اول از دست بدهند که منجر به کم آبی می شود.
- رطوبت نسبی بالاتر باعث کاهش از دست دادن رطوبت میشود، اما از طرفی دفع حرارت را نیز دشوار می کند. بنابراین تنظیم دمای صحیح حیاتی است.
- جوجه های حاصل از تخم مرغهای کوچک تر (گله های مادر جوانتر) به دمای بالاتر در دوره پرورش نیاز دارند، زیرا حرارت کمتری تولید می کنند.
- زرده حاوی ۳/۲ چربی (برای انرژی) و ۳/۱ پروتئین (برای رشد) است.
- محتوای زرده باید کمتر از ۱۰٪وزن کل جوجه باشد.
- اگر مصرف دان در روزهای اولیه به اندازه کافی نباشد، جوجه از چربی و پروتئین زرده برای انرژی استفاده می کند که منجر به سطوح ناکافی پروتئین برای رشد می شود.
نکات کلیدی:
– له له زدن نشانه واضح گرمای بیش از حد است.
– جمع شدن جوجه ها زیر منبع حرارتی نشانه سرد بودن محیط است.
– مصرف به موقع دان برای جلوگیری از استفاده نادرست از ذخایر زرده ضروری است.
بدون نظر