تاثیر درجه بندی گله جوان برای رشد بهینه مرغ مادر گوشتی
اهمیت درجه بندی
پرندگان با سرعت های متفاوتی رشد می کنند که نه تنها به دلیل پتانسیل ژنتیکی، بلکه به دلیل رفتارهای تغذیه ای اکتسابی نیز می باشد. پرندگان با اشتهای تهاجمی تر، جوجه های کم جرأت را کنار زده و سهم بیشتری از خوراک را به ضرر پرندگان کوچکتر مصرف می کنند. این مسئله به ویژه در مواردی مانند کمبود فضای دانخوری، دمای نامناسب، کیفیت پایین هوا و آب یا زمان بندی نامناسب توزیع خوراک تشدید می شود.
روشهای درجه بندی
درجه بندی بر اساس وزن بدن بهترین روش برای بهبود و حفظ یکنواختی گله است. پرندگان کوچکتر که در یک پن جداگانه قرار می گیرند، معمولا کم جرأت تر هستند و این ویژگی در آنها باقی می ماند. بنابراین، باید در پن های مجزا همراه با سایر پرندگان کم جرأت نگهداری شوند تا دوباره به جمعیت اصلی بازنگردند و تحت فشار قرار نگیرند.
– زمان بهینه درجه بندی: هرچه زودتر انجام شود بهتر است، ترجیحاً از ۷ روزگی.
– تعداد گروه ها: معمولا ۴ گروه توصیه می شود:
- گروه متوسط (اکثریت گله): ۱۰٪± از وزن متوسط.
- گروه سنگین: بیش از ۱۰٪ سنگین تر از میانگین.
- گروه سبک: ۱۰ تا ۲۰٪ سبکتر از میانگین.
- گروه بسیار سبک: بیش از ۲۰٪ سبک تر از میانگین.
مدیریت تغذیه پس از درجه بندی
– پرندگان کوچکتر: با جیره غلیظ تر و مقدار بیشتر تغذیه میشوند تا به وزن متوسط گله برسند.
– پرندگان سنگین تر: با جیره معمولی گروه متوسط تغذیه می شوند تا رشد آنها کنترل شود.
– درجه بندی متناوب: برای حفظ یکنواختی گله میتوان در صورت نیاز تکرار شود.
بدون نظر